Ο Γάλλος κοινωνιολόγος Frantz Fanon έγραψε: “Ο πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας”. Στα τέλη περίπου του 19ου αιώνα αρχίζει η 2η Βιομηχανική επανάσταση. Το πετρέλαιο αντικαθιστά τον άνθρακα και οι μηχανές από καρβουνοκίνητες μετατρέπονται σε πετρελαιοκίνητες αλλάζοντας όλη τη δομή των βιομηχανιών.

Το πετρέλαιο γίνεται ο “βασιλιάς” της ενέργειας και όποιος ελέγχει την ενέργεια ελέγχει και την πολιτική εξουσία. Δημιουργούνται τεράστιες πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου οι οποίες προσπαθούν να μοιράσουν και να εκμεταλλευθούν τις πηγές ενέργειας σε όλον τον πλανήτη, έχοντας στη ν υπηρεσία του επιστημονικές ερευνητικές ομάδες να “σαρώνουν” όλες τις χώρες ψάχνοντας για πηγές ενέργειας. Η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσον ενός “ποταμού Υδρογονανθράκων” που ξεκινάει από την Ρουμανία, διασχίζει το Αιγαίο, περνάει από την Κύπρο, φθάνει στις Αραβικές χώρες και καταλήγει στο Ιράν. Η εκμετάλλευσή του γίνεται στις Αραβικές χώρες (Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Μπαχρέιν κλπ.) γιατί εκεί το πετρέλαιο βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια του εδάφους και το κόστος εξόρυξης είναι φθηνότερο.

Το Αιγαίο “κολυμπάει” στο πετρέλαιο. Κατά τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο η Αγγλία αλλάζει τον στόλο της από καρβουνοκίνητο και τον κάνει πετρελαιοκίνητο. Επηρεάζει το Ιράν και δημιουργεί την εταιρεία Αγγλοϊράν ΟΙΛ διότι ο κύριος προμηθευτής της σε καύσιμα ήταν το Ιράν. Ο 1ος Παγκόσμιος πόλεμος ήταν ο πόλεμος του πετρελαίου.

Στις αρχές του 20ου αιώνα ανακαλύπτονται πλούσιες πετρελαιοπηγές στη Ρουμανία οι οποίες κρίνουν και την τύχη του 1ου Παγκοσμίου πολέμου. Το 1920 η κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου η οποία ελέγχεται από την Αγγλία μέσω του Σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ (καθοδηγητής και χρηματοδότης του Βενιζέλου και ταυτόχρονα πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Αγγλίας και μέλος της “Θεοσοφκής εταιρείας” της Μαντάμ Μπλαβάτσκυ). Εκδίδει 3 άδειες εξόρυξης πετρελαίου στη Θράκη για την Αγγλοϊράν ΟΙΛ – σημερινή ΒΡ – (την ίδια εποχή στην χώρα δραστηριοποιούνται και οι εταιρείες MOBIL, SHELL και ΤΕΞΑΚΟ).

Η επένδυση δεν προχωράει λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής και της ανταλλαγής πληθυσμών.

Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου πολλές ερευνητικές ομάδες Γερμανών επιστημόνων έκαναν έρευνες σαρώνοντας τον ελληνικό χώρο και καταμέτρησαν πλήρως τον εθνικό πλούτο.

Το 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς καταλαμβάνει την εξουσία. Γνωρίζει για τις έρευνες και είναι πλήρως ενημερωμένος για τον τεράστιο εθνικό πλούτο – όπως και όλοι οι μετέπειτα Πρωθυπουργοί.-

Έτσι τον Φεβρουάριο του 1940 υπογράφει τη σύμβαση ΚΟΥPΕR με την οποία παραδίδει όλο τον Εθνικό πλούτο στο Consortium KOYPER το πρώτο μέρος της σύμβασης λήγει στις 21/12/2010 γι’ αυτό και ο Jeffry Παπανδρέου υπογράφει το πρώτο μνημόνιο το οποίο είναι το δεύτερο μέρος της σύμβασης και η συνέχειά της, μέχρι το 2030 οπότε και όλος ο πλούτος πρέπει να περιέλθει στις πολυεθνικές εταιρείες. Κατά τον καθηγητή Φώσκολο ανάμεσα στο Καστελόριζο και την Ρόδο υπάρχουν πετρελαϊκά αποθέματα περίπου 50 δισεκατομμυρίων βαρελιών όταν η Ελλάδα έχει ετήσιες ανάγκες περίπου 375.000 βαρέλια. Ειδικά η λεκάνη του Μπάμπουρα ανάμεσα στην Θάσο και την Τουρκία βρίθει πετρελαίου.

Μετά το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο το σχέδιο Μάρσαλ και την Αμερικάνικη Οικονομική βοήθεια (η οποία μοιράσθηκε σε 300 οικογένειες οι οποίες είχαν προεπιλεγεί από τις Πολυεθνικές εταιρείες έτσι ώστε να δημιουργηθεί η νέα υποταγμένη στα ξένα κέντρα εξουσίας ελληνική Αστική τάξη) οι προκατασκευασμένοι πρωθυπουργοί πήραν εντολή να μην ακουμπήσουν τις ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου και μάλιστα υπήρξαν και νομοθετικές ρυθμίσεις που απαγόρευαν την εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Ελλαδικό χώρο – τα κέντρα εξουσίας απαγόρευσαν στην Ελλάδα να έχει Βαριά Βιομηχανία γι’ αυτό τις δεκαετίες 1970 – 2010 έγινε ευρεία αποβιομηχάνιση της χώρας και μετά μέσω της Ναζιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης έγινε και αποαγροτοποίηση.

Το Αιγαίο δε ανήκει ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Τουρκία. Ανήκει στις πετρελαϊκές εταιρείες που ελέγχουν απόλυτα τις κυβερνήσεις και των δύο χωρών. Αυτό έγινε φανερό στις υποθέσεις Κοσκωτά και Ιμίων 1996. Η Τουρκία θα πάρει μερίδιο από τα πετρέλαια του Αιγαίου με την σύμφωνη γνώμη των Ελλήνων πολιτικών. Τις προστριβές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας τις δημιουργεί ο ανταγωνισμός των πετρελαϊκών εταιρειών για τον έλεγχο των κοιτασμάτων του Αιγαίου. Συνήθως τις ελληνικές κυβερνήσεις τις ελέγχει η Αράμκο των Ροκφέλερ και τις τουρκικές τα Τεξανικά καρτέλ και παλαιότερα η OXYDENDAL του Αρμάνδου Χάμερ.

Το κράτος του Ισραήλ ιδρύεται το 1948 – κατόπιν της συμφωνίας Ρότσιλντ – Μπάλφουρ από το 1916 – και έτσι ο έλεγχος των πετρελαιοπηγών της Αραβικής Χερσονήσου γίνεται απόλυτος. Γιατί η θέση του Ισραήλ είναι κομβική τόσο για τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών όσο και για την μεταφορά του. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μέτοχοι των ισχυρότερων πετρελαϊκών εταιρειών είναι Αμερικανοεβραίοι.

Οι Τούρκοι άρχισαν να ενδιαφέρονται για το Αιγαίο από το 1973 (μετά την πρώτη Πετρελαϊκή κρίση του 1971) όταν ανακοινώθηκαν οι πρώτες μετρήσεις για τον όγκο των πετρελαίων του Αιγαίου. Έτσι δημιούργησαν την κρατική τουρκική εταιρεία TRAO και κάνουν μέχρι σήμερα εξορύξεις πετρελαίου σε 4 σημεία του Αιγαίου. Tα 3 βρίσκονται στα χωρικά ύδατα Τουρκίας και το 1 στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας.

Από τις εξορύξεις τις TRAO καλύπτουν το 20% των αναγκών τους. Η Ελλάδα προμηθεύεται πετρέλαιο από το καρτέλ των εταιρειών ΜΠΟΜΠΙΛ, BP, SHELL, ΤΕΞΑΚΟ και FINA.

Το σημαντικότερο μέρος του Δημόσιου δανεισμού προέρχεται από τον δανειακό πετρελαϊκό λογαριασμό διότι η Ελλάδα παρότι έχει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου δεν έχει αναπτύξει ενεργειακή αυτοδυναμία διότι οι Έλληνες πρωθυπουργοί παίρνουν εντολές από ξένα κέντρα εξουσίας.

Ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος 1945-49 κρίθηκε κατά μεγάλο μέρος από τα αποθέματα πετρελαίου που διέθετε η κάθε παράταξη (και φυσικά από τις αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων).

Η έλλειψη πετρελαίου από τον Δημοκρατικό στρατό ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που έγειρε την πλάστιγγα του πολέμου υπέρ των “κυβερνητικών δυνάμεων“.

Το ίδιο έγινε και με την νίκη των Σοβιετικών στα “περίχωρα” της Μόσχας τον χειμώνα του 1941 γιατί τα σοβιετικά τανκς χρησιμοποιούσαν Ντήζελ σε αντίθεση με τα βενζινοκίνητα γερμανικά των οποίων η βενζίνη πάγωσε σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Το 1954 η κρίση του Σουέζ με την οποία η πετρελαϊκή αγορά έχασε την εμπιστοσύνη της στην διώρυγα του Σουέζ. Ενίσχυσε σημαντικά τους Έλληνες εφοπλιστές (οι οποίοι μετέφεραν αργό πετρέλαιο στην Δύση από το ακρωτήρι της καλής Ελπίδας) και ιδιαίτερα του Αριστοτέλη Ωνάση ο οποίος διπλασίασε τους ναύλους των πετρελαιοφόρων του που μίσθωνε στην BP.

Τον Φεβρουάριο του 1959 ενώ έχουν “χαρτογραφηθεί” τα πετρέλαια της Κύπρου με εντολή πετρελαϊκών εταιρειών ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει τις συνθήκες της Ζυρίχης και του Λονδίνου βάζοντας τους Τούρκους στο παιχνίδι των πετρελαίων της Κύπρου.

Οι εταιρείες πότε ανταγωνίζονται η μία την άλλη και πότε συμμαχούν ενεργώντας μονοπωλιακά για τον καθορισμό των τιμών του πετρελαίου παίζοντας παιχνίδια στην πλάτη των καταναλωτών.

Οι 3 εγγυήτριες δυνάμεις στην Κύπρο (Ελλάδα – Αγγλία – Τουρκία) δεν εγγυούνται μόνο την ασφάλεια της Κύπρου αλλά εγγυούνται και την απρόσκοπτη ροή πετρελαίου και την ασφαλή εκμετάλλευση των πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων από τα καρτέλ πετρελαίου. Το 1955 η Μυστική Αγγλική υπηρεσία Μ16 διοργανώνει τον εμπρησμό του σπιτιού του Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη (το ανήγγειλε το πλήρως ελεγχόμενο από την Μ16 δίκτυο BBC λίγες ώρες πριν τον εμπρησμό) και ακολουθεί το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.

Το 1967 η CIA – κατ’ εντολή της λέσχης Μπίλντεμπεργκ – οργανώνει το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου εγκαθιστώντας τον “δικό της άνθρωπο” Γεώργιο Παπαδόπουλο στην εξουσία.

Στις 11 Νοεμβρίου 1973 ολοκληρώνεται ο πόλεμος των 6 ημερών μεταξύ του Ισραήλ και των Αραβικών χωρών γνωστός ως πόλεμος “Γιομ Κιπούρ” – την επομένη ξεκινάνε οι προετοιμασίες για την εξέγερση του Πολυτεχνείου που ολοκληρώθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1973 – οι προετοιμασίες για τον πόλεμο έχουν ξεκινήσει πολύ πριν, ήδη από τον Οκτώβρη.

Ο Παπαδόπουλος που ελέγχεται από την τριμερή επιτροπή του Ροκφέλερ αρνείται να διαθέσει τις ελληνικές Αεροπορικές βάσεις για τον εφοδιασμό του Ισραήλ κατόπιν εντολών της τριμερούς επιτροπής. Έτσι τα Αμερικάνικα μεταγωγικά αεροπλάνα C-5A δεν μπορούσαν να πετάξουν νύχτα για να ανεφοδιάσουν το Ισραήλ με πολεμοφόδια.

Στις 14 Οκτωβρίου 1973 οι Άραβες “αντιλαμβάνονται” τα Αμερικάνικα μεταγωγικά που εφοδιάζουν το Ισραήλ.

Στις 16 Οκτωβρίου 1973 ο ΟΠΕΚ συνεδριάζει στο Κουβέιτ. Εκεί εμφανίζονται οι φωτογραφίες των Αμερικάνικων αεροπλάνων που εφοδιάζουν το Ισραήλ. Οι Αραβικές χώρες αντιδρούν έντονα τετραπλασιάζοντας την τιμή του πετρελαίου (από 3 δολάρια το βαρέλι το ανεβάζουν στα 12 δολάρια το βαρέλι).

Οι Ροκφέλερ που ελέγχουν μέσω της ARAMICO την παραγωγή πετρελαίου της Σουηδικής Αραβίας εκτοξεύουν τα κέρδη τους και την εξουσία τους. ο Παπαδόπουλος έχει παίξει το παιχνίδι τους.

Ο προϋπολογισμός της ARAMICO σήμερα είναι 3 φορές μεγαλύτερος από τον προϋπολογισμό όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έχει προηγηθεί η δολοφονία στις 22 Ιανουαρίου 1973 του Αλέξανδρου Ωνάση. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είναι πανίσχυρος. Προσπαθεί να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο από τις αρχές τις δεκαετίας 1970. Φέρνει σε επαφή τον Τσαουσέσκου, πρόεδρο της Ρουμανίας με τον Σάχη της Περσίας. Τις 2 άκρες του ποταμού πετρελαίου που ξεκινάει από την Ρουμανία και καταλήγει στο Ιράν. Με τα τάνκερ του θέλει να δημιουργήσει μια υπέρ-εταιρεία πετρελαίου με έδρα την Ελλάδα ώστε να ελέγξει την παγκόσμια αγορά πετρελαίου. Επειδή ελέγχει την μαφία και έχει την συμπαράσταση των Ροκφέλερς πιστεύει ότι είναι άτρωτος – το ίδιο λάθος είχε κάνει και ο Τζων Κένεντυ στις 4 Ιουλίου 1963 (πίστευε ότι ήταν άτρωτος) ο οποίος προσπάθησε ώστε να εκδώσουν οι ΗΠΑ δημόσιο νόμισμα – οι ανταγωνίστριες πετρελαϊκές εταιρείες έχουν μάθει τις προθέσεις του Ωνάση και αντιδρούν γρήγορα και αμείλικτα.

Αρχίζουν να σπάνε τους κρίκους της αλυσίδας Ωνάση, Τσαουσέσκου, Σάχη, χτυπώντας πρώτον τον πιο ισχυρό. Τον Ωνάση.

22 Ιανουαρίου 1973. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης μαζί με τον έμπειρο Άγγλο πιλότο Ντονλόρ Μακ Γκρέκορ και τον Αμερικάνο Ντόναλντ Μακ Κάστερ γύρω στις 3 το μεσημέρι ανεβαίνουν στο αεροπλάνο τύπου “Piaggio” του Ωνάση για πτήση προς τον Πόρο.

Μόλις το αεροπλάνο σηκώθηκε 5-6 μέτρα από το έδαφος, έγειρε προς την δεξιά πλευρά με αποτέλεσμα να σκάσει στον τσιμεντένιο διάδρομο και μετά λόγω της αρχικής φοράς άρχισε να περιστρέφεται μετατρέποντας την άτρακτο σε άμορφη μάζα από σίδερα. Για τους λόγους συντριβής του Piaggio 136 έχουν εκδοθεί 3 ομοιόμορφα πορίσματα. Κάποιος είχε δέσει τα συρματόσχοινα των πηδαλίων ανάποδα και όταν ο Αλέξανδρος προσπάθησε να κάνει διορθωτική κίνηση λόγω του πλαγίου ανέμου αντί το αεροπλάνο να στραφεί προς τα αριστερά έκανε δεξιά κλίση και άρχισε η μοιραία πτώση.

Οι δυο συνεπιβαίνοντες, ο Μακ Κάστερ (εξαφανίστηκε από προσώπου γης μετά τη δολοφονία) και ο Μακ Γκρέγκορ, βγήκαν από το αεροσκάφος με μερικά κατάγματα. Ο Αλέξανδρος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Αμερικάνικης βάσης του Ελληνικού και εκεί πιθανόν τον “περιποιήθηκαν καταλλήλως” όπως αυτοί ξέρουν.

Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου το μεγάλο σχέδιο του Ωνάση για την πετρελαϊκή υπέρ-εταιρεία ακυρώθηκε. Τον Ιανουάριο του 1978 ακολούθησε η πτώση του Σάχη και η άνοδος στο Ιράν του προκατασκευασμένου στο Παρίσι Αγιατολάχ Χομεϊνί.

Τον Δεκέμβριο του 1989 εκτελέσθηκε η οικογένεια Τσαουσέσκου και έτσι οι πετρελαϊκές “αδελφές” έσβησαν κάθε απειλή ανταγωνισμού. Εκτός όμως από το Αιγαίο και το Κρητικό πέλαγος είναι γεμάτο με Υδρίτες Μεθανίου.

Ο Υδρίτης Μεθανίου είναι ένα ιζηματογενές πέτρωμα που σχηματίσθηκε από στερεοποιημένο Μεθάνιο στα Νότια της Κρήτης και η επεξεργασία του αποδίδει ενέργεια 4 φορές περισσότερη από την ενέργεια του πετρελαίου.

Σύμφωνα με τις εκθέσεις του Πανεπιστημίου της Βρέμης και του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Τεργέστης υπάρχουν τόσο μεγάλες ποσότητες ώστε μπορεί να τροφοδοτηθεί με φυσικό αέριο όλη η Ενωμένη Ευρώπη για 1500 χρόνια (15 αιώνες). Οι εκθέσεις βρίσκονται στα χέρια της κάθε κυβέρνησης η οποία ελέγχεται πλήρως και αποκρύπτει την αλήθεια έτσι η ελληνική κοινή γνώμη αγνοεί τον τεράστιο εθνικό πλούτο που βρίσκεται στα Νότια της Κρήτης. Αλλά και το Ιόνιο Πέλαγος είναι γεμάτο πετρέλαιο. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις το γνωρίζουν από το 1940, αλλά πάλι εξαπατούν τον ελληνικό λαό.

Στο Κερί της Ζακύνθου από το 1977 έως το 1979 η εταιρεία ΧΡΩΠΕΙ αντλούσε 70 βαρέλια κάθε μέρα με καθαρό μαζούτ το οποίο χρησιμοποιούσε για τις ανάγκες της χωρίς διύλιση. Μάλιστα από το Κερί εφοδιάστηκε και ένα πλοίο του πολεμικού Ναυτικού.

Το 1979 ο Μιλτιάδης Έβερτ – ο οποίος θεσμοθέτησε κα τα δολοφονικά πανωτόκια – έδωσε εντολή και σφραγίστηκαν οι πετρελαιοπηγές στο Κερί. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ φρόντισαν ώστε από το 1979 έως το 1983 να διαλυθεί η ΧΡΩΠΕΙ και τελικά να κλείσει το 1996. Η Ελλάδα απαγορεύεται να έχει βαριά βιομηχανία και οι δουλικές κυβερνήσεις φροντίζουν γι’ αυτό.

Τον Μάρτιο του 1973 ο χουντικός Παπαδόπουλος ανέθεσε – με δημοσίευση στο ΦΕΚ – σε δύο μικρές Αμερικάνικες εταιρείες την εξόρυξη πετρελαίου στο Κατάκωλο του Πύργου.

Τα ανταγωνιστικά καρτέλ πετρελαίου φρόντισαν να ακυρωθεί αυτή η προσπάθεια.

Ο ελληνικός λαός ζει πάνω σε ένα απέραντο χρυσορυχείο, καμία όμως κυβέρνηση δεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον εθνικό πλούτο προς όφελος της κοινωνίας. Οι προσπάθειες που έγιναν με τον Πρίνο 1 και τον Πρίνο 2 δεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν σαν δείγμα γιατί τα κοιτάσματα ήταν φτωχά. Όλοι οι πολιτικοί πουλάνε το παραμύθι της φτωχής “ψωροκώσταινας”, ενώ κανένα πρόγραμμα κόμματος δεν έχει να επιδείξει μια κοστολογημένη μελέτη εκμετάλλευσης του εθνικού πλούτου.

Φυσικά υπάρχει και ένα μέρος τεράστιου εθνικού πλούτου που αποτελείται από χρυσό, όσμιο, ουράνιο, νικέλιο, βωξίτες, λιγνίτες, υδατοπτώσεις, ηλιακή ενέργεια, αιολική ενέργεια, τουρισμό, αγροτική παραγωγή κλπ.

Ο καταμετρημένος και δημοσιοποιημένος εθνικός πλούτος – γιατί υπάρχει και Δημόσιος πλούτος που κρύβεται επιμελώς – υπολογίζεται γύρω στο 20 τρις ΕΥΡΩ.

Τραπεζικός

Ελλάδα

• Συγκριτική ανάλυση