Ο Harold Sherman, Αμερικάνος συγγραφέας γράφει: «Όσο περισσότερο βασίζεσαι σε δυνάμεις έξω από εσένα, τόσο περισσότερο εξουσιάζεσαι από αυτές». Το 1971 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, διαλύει το νομισματικό σύστημα που βασίζεται σε σταθερές ισοτιμίες των νομισμάτων σε σχέση με τον χρυσό και συνδέει το δολάριο με το πετρέλαιο.
Είναι η εποχή που ξεσπάει η πρώτη πετρελαϊκή «κρίση».
Το 1973 η Ελληνική Χούντα μέσω του υπουργού Ματθαίου πληροφορεί την Σαουδική Αραβία για τα τεράστια κοιτάσματα των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο. Η Χαζαρική Βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας πληροφορεί την κυβέρνηση της Τουρκίας για τον τεράστιο πλούτο που κρύβεται στο Αιγαίο Πέλαγος.
Το 1973 η Τουρκία αρχίζει να έχει σοβαρές διεκδικήσεις για την κυριαρχία στο Αιγαίο. Το 1974 με εντολή της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και σχεδιασμό της CIA διχοτομείται η Κύπρος. Ήδη από το 1959 με τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του
Λονδίνου η Τουρκία έχει γίνει εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου. Με την διχοτόμηση η Κύπρος παύει να είναι ανεξάρτητο κράτος και οι πετρελαϊκές εταιρείες που ελέγχουν την Τουρκική κυβέρνηση, θέλουν μερίδιο στους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου, στην οποία η Κύπρος είναι κομβικό κράτος. Όλες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ είναι στην ουσία αντιπρόσωποι των πολυεθνικών εταιρειών ασχέτως ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία. Τα κυβερνητικά στελέχη των ΗΠΑ έχουν θέσεις και στα Διοικητικά Συμβούλια των πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίων, όπλων, τροφίμων και φαρμάκων, υψηλής τεχνολογίας κ.λπ.
Το 1974 με προγραμματισμό από τη λέσχη Μπίλντεμπεργκ η ξενόδουλη χούντα φεύγει και την αντικαθιστά στην Ελλάδα ένα ελεγχόμενο πολιτικό προσωπικό. Για να καταλάβετε το μέγεθος της υποτέλειας διαβάστε το παρακάτω παράδειγμα:
Το 1953 η CIA δημιουργεί την σημερινή ΕΥΠ (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) στα πλαίσια της ίδρυσης του Ελληνικού παρακράτους, με την κωδική ονομασία «κόκκινη προβιά». Από το 1953 έως το 1964, τον μισθό των υπαλλήλων της ΕΥΠ (τότε ΚΥΠ) τον πλήρωνε το Αμερικάνικο Δημόσιο μέσω της CIA. Σήμερα η CIA ελέγχει πλήρως την ΕΥΠ της οποίας οι υπάλληλοι εκπαιδεύονται στις ΗΠΑ. Το 1952 η Ελλάδα και η Τουρκία εισήλθαν στο ΝΑΤΟ. Από τότε το πολιτικό προσωπικό και οι ένοπλες δυνάμεις των δύο χωρών ελέγχονται απόλυτα από τους Αμερικάνους. Και οι δύο χώρες εξοπλίζονται από τις ίδιες εταιρείες όπλων, συνήθως Αμερικάνικες.
Σήμερα γίνεται ένας «υπόγειος» πόλεμος μεταξύ των πολυεθνικών για το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πόρων των δύο χωρών και της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ήδη εκχωρήσει τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Στο Ιόνιο Πέλαγος και το Νότιο Κρητικό Πέλαγος, στις εταιρείες EXON MOBIL (Ροκφέλερ) και TOTAL (Ρότσιλντ). Η οικογένεια Ρότσιλντ ελέγχει τόσο τις Ελληνικές, όσο και τις Τουρκικές κυβερνήσεις, αφού ελέγχει την έκδοση και την κυκλοφορία του νομίσματος και στις δύο χώρες.
Η Τουρκία έχει δημιουργήσει μια δημόσια εταιρεία πετρελαίου, την ΤΡΑΟ, η οποία ήδη κάνει εξορύξεις σε 4 σημεία στο Αιγαίο, τρείς (3) στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας και μια (1) σε αμφισβητούμενα ύδατα. Η Ελλάδα, αντιθέτως, έχει εκχωρήσει τις μετοχές του Δημοσίου των ΕΛΠΕ στο ΤΑΪΠΕΔ Α.Ε. για ξεπούλημα.
Με την συμφωνία για την ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου, αφήνονται «ακάλυπτα» σημαντικά κομμάτια, εθνικού Ελληνικού χώρου, τόσο στην θάλασσα, όσο και σε ορισμένα νησιά (Ρόδος, Καστελόριζο κ.λπ.).
Όμως, ας δούμε τι διεκδικεί η Τουρκία στο Αιγαίο Πέλαγος:
- Η Τούρκικη υφαλοκρηπίδα να εκτείνεται στο μισό Αιγαίο.
- Τα νησιά να μην έχουν υφαλοκρηπίδα.
- 152 νησιά και νησίδες.
- Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης.
- 200 τετραγωνικά χιλιόμετρα στο Αιγαίο.
- Αποστρατικοποίηση των νησιών.
- Δικαιώματα στην Τουρκική (όπως ονομάζουν τη Μουσουλμανική) μειονότητα στην Θράκη.
- Επέκταση των χωρικών υδάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο.
- Δικαιώματα στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.
- Δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο.
- Απαγόρευση της επέκτασης των χωρικών υδάτων των νησιών στα 12 μίλια.
Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα, αφού όλα είναι λυμένα με τις διεθνείς συμβάσεις. Στο Αιγαίο όλες τις ζώνες κυριαρχίας τις καθορίζει το δίκαιο της θάλασσας με τη συνθήκη του 1982 (UNCLOS) United Nations Convention on the Law of the Sea.
Η συνθήκη UNCLOS υπογράφηκε με πρωτοβουλία του ΟΗΕ στο Montego Bay στην Τζαμάικα το 1982. Είναι μια σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας με 320 άρθρα η οποία έγινε αποδεκτή από 117 κράτη και τέθηκε σε ισχύ από τις 16 Νοεμβρίου 1994. Η Ελλάδα την επικύρωσε με τον Νόμο 2321/6-1995. Οι ΗΠΑ και η Τουρκία δεν την έχουν επικυρώσει.
Η συνθήκη καθορίζει τα όρια των θαλάσσιων ζωνών καθώς και το καθεστώς των νησιών. Οι θαλάσσιες ζώνες είναι οι παρακάτω:
- Αιγιαλίτιδα ζώνη ή οποία επεκτείνεται έως και τα 12 ναυτικά μίλια.
- Η συνορεύουσα ζώνη έως 24 ναυτικά μίλια.
- Η υφαλοκρηπίδα από 250 – 350 ναυτικά μίλια.
- Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) η οποία εκτείνεται έως τα 200 ναυτικά μίλια.
- Κάθε ναυτικό μίλι αντιστοιχεί σε 1.852 μέτρα. Η Ελλάδα, μέσω όλων των κυβερνήσεων, έχει δώσει δυστυχώς δικαιώματα για διεκδικήσεις στην Τουρκία. Είτε από λάθος, είτε κατόπιν εντολών των κέντρων εξουσίας. Τον Νοέμβριο του 1976 υπογράφεται το πρωτόκολλο της Βέρνης μεταξύ των Κων. Καραμανλή και του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, το οποίο περιορίζει την κυριαρχία των Ελληνικών νησιών στα 6 μίλια.
Στις 7 Μαΐου 1981 ο Κων/νος Μητσοτάκης παραχώρησε την τερματική περιοχή του αεροδρομίου της Λήμνου κατά 55% στην Τουρκία. Έδωσε δηλαδή το δικαίωμα να πετούν τα τουρκικά αεροσκάφη στο Αιγαίο.
Τον Φλεβάρη του 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τουργκούτ Οζάλ συμφωνούν να περιορίσουν την ερευνητική δραστηριότητα για ανεύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο στην Αιγιαλίτιδα ζώνη τους που τότε – μέχρι σήμερα – είναι 6 μίλια. Δηλαδή επιβεβαιώνουν το πρακτικό της Βέρνης και παγιώνουν τα 6 μίλια ως κυριαρχία των νησιών του Αιγαίου. Το 1996 τον Ιανουάριο δημιουργείται η «κρίση» των Ιμίων που γκριζάρει την περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου. Ο τότε ΓΕΕΘΑ (σήμερα Ναύαρχος Ε.Α.) Χρήστος Λυμπέρης σε διάλεξη που δίνει στο Πανεπιστήμιο Θράκης το 2013 δηλώνει ότι η κρίση στα Ίμια ήταν «προκατασκευασμένη». Εκθέτει έτσι την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη και της Τανσού Τσιλέρ ότι έστησαν «θεατρική κρίση» και φυσικά τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν συναυτουργούς του «γκριζαρίσματος» του Ανατολικού Αιγαίου. Η Ελλάδα είναι σύμμαχος σε πολλούς, αλλά κανένας δεν είναι σύμμαχος της Ελλάδας.
Πώς μπορεί αυτή η χώρα, η μητέρα του παγκόσμιου πολιτισμού να είναι μέλος ενός Ναζιστικού Μορφώματος όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση; Επίσης, ο Χρήστος Λυμπέρης σε συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Σπύρο Καρατζαφέρη δηλώνει ότι οι μόνοι που είχαν την τεχνολογία να ρίξουν το Ελληνικό Ελικόπτερο ήταν οι Αμερικάνοι. Προσέξτε, μιλάει για τεχνολογία, όχι πτώση από πυρά πυροβόλων όπλων. Έχει δίκιο, γιατί την «κρίση» των Ιμίων την επέβλεπε το Αμερικάνικο Αεροπλανοφόρο «Θεόδωρος Ρούσβελτ» και οι Αμερικάνικες βάσεις στην Σούδα και το Άκτιο. Εκτελώντας εντολές του διοικητή της Σούδας, δύο αεροπλάνα εφοδιασμένα με συστήματα υψηλής τεχνολογίας απογειώθηκαν από το αεροπλανοφόρο με εντολή να μην αφήσουν κανένα Ελληνικό αεροσκάφος να ίπταται πάνω από τα Ίμια.
Έτσι κατέρριψαν το Ελληνικό ελικόπτερο, χρησιμοποιώντας βόμβες λέιζερ τύπου GR-7. Στα Ίμια σκοτώθηκαν 3 Έλληνες πιλότοι, αλλά και 12 Τούρκοι κομάντος, οι οποίοι πήραν μέρος στην επιχείρηση. Οι 11 κομάντος σκοτώθηκαν λίγους μήνες αργότερα σε «περίεργα» δυστυχήματα ενώ ο αρχηγός της αποστολής Ζεκί Σεν κατακρεουργήθηκε με μαχαίρια από 3 «αλήτες» στις 6 Μαΐου 2003 στην Κωνσταντινούπολη. Τι παραμύθια πουλάνε στους λαούς; Έτσι όλοι οι «μάρτυρες» των Ιμίων δολοφονήθηκαν ενώ η Ελλάδα υπέστη μια βαριά «προκατασκευασμένη» ήττα. Ο Ρίτσαρντ Μπερνς, εκπρόσωπος τότε του Λευκού Οίκου, δήλωσε σε συνέντευξη σε Αμερικάνους δημοσιογράφους: «Μπορώ να πω σχετικά με τα Ίμια – Καρντάκ στα Τούρκικα – ότι δεν αναγνωρίζουμε κανενός κυριαρχία, ούτε των Ελλήνων ούτε των Τούρκων. Ίσως υπάρχουν και άλλα νησιά που δημιουργείται παρόμοιο ζήτημα». Αφού δεν ασκεί κυριαρχία στα Ίμια ούτε η Ελλάδα ούτε η Τουρκία ποιος ασκεί; Πιθανότατα οι πολυεθνικές εταιρείες.
Τον Ιούλιο του 1997 υπογράφεται η «Συμφωνία της Μαδρίτης», μεταξύ Κώστα Σημίτη και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, η οποία αναγνωρίζει ζωτικά συμφέροντα των Τούρκων το Αιγαίο και δεσμεύονται οι δύο χώρες να μην προχωρήσουν σε μονομερείς ενέργειες, όπως π.χ. η επέκταση των χωρικών υδάτων των νησιών στα 12 μίλια. Το 1991 στην Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαϊκών ηγετών στο Ελσίνκι (πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης) η Ελλάδα αποδέχθηκε την ύπαρξη προς διευθέτηση συνοριακών διαφορών. Υπάρχουν συνοριακές διαφορές; Δηλαδή, όλες οι κυβερνήσεις έχουν αποδεχθεί να συζητήσουν τις διεκδικήσεις των Τούρκων.
Όμως, όλα αυτά τα προβλήματα που βάζουν οι Τούρκοι έχουν λυθεί από τις διεθνείς συμβάσεις. Δεν υπάρχον εκκρεμότητες. Δηλαδή, οι διαπραγματευτές θα συζητήσουν τις απαιτήσεις των Τούρκων; Και μετά θα πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι ένα διαιτητικό δικαστήριο. Αν παρουσιασθούν δύο αντίδικοι και ο ένας απαιτεί μια σειρά από πράγματα και ο άλλος δεν ζητάει τίποτα, το δικαστήριο για να κόψει το καρπούζι στην μέση θα ικανοποιήσει μερικές από τις απαιτήσεις της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας. Είναι περίεργο να προσφεύγεις σε ένα δικαστήριο αφού δεν διεκδικείς τίποτα, εκτός αν εκτελείς εντολές. Μα και ο Ερντογάν πιόνι είναι, αφού ήταν δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα τον Σεπτέμβριο του 2014 στο φόρουμ Αμπροσέτι (θυγατρική της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ). Το Αμπροσέτι είναι ένα συνέδριο οικονομικών και πολιτικών εξουσιαστών που δίνουν εντολές στους «φιλοξενούμενους ηγέτες» που παρίστανται στις συνεδριάσεις. Μέσα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές «φωνές» που μιλούν για «συνεργασία» με την Τουρκία.
Πολιτικοί όπως ο Τζέφρεϊ Παπανδρέου, ο Γιάννης Βαρουφάκης, η Ντόρα Μπακογιάννη ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ο σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη Ντόκος – μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ – κ.λπ. ζητούν να συζητήσουμε με την Τουρκία – αλήθεια για ποια θέματα; – ή να προσφύγουμε στο δικαστήριο της Χάγης. Και φυσικά υπάρχει και το ΕΛΙΑΜΕΠ. Ένα Think Tank (Δεξαμενή σκέψης) που ίδρυσε το 1988 ο καθηγητής Θάνος Βερέμης. Αλλά ποιας σκέψης; Της σκέψης της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής) συστεγάζεται σε κτίριο που έχει παραχωρηθεί με δωρεές του Ιδρύματος Λεβέντη και του Ιδρύματος Νιάρχου( το Ίδρυμα Νιάρχος έχει στενές σχέσεις με το Ίδρυμα Ροκφέλερ).
Ας δούμε ποιος χρηματοδοτεί το ΕΛΙΑΜΕΠ. Το ΝΑΤΟ, όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρώπης), 10 Πρεσβείες (των ΗΠΑ, της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας κ.λπ.), το Ίδρυμα Σόρος και όλες οι Open Society (ανοιχτές κοινωνίες) του ιδρύματος Σόρος, η Philip Morris, το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το Ίδρυμα Νιάρχος, το Ίδρυμα Λεβέντη, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Τράπεζα της Ελλάδος, η Εθνική Τράπεζα, η Eurobank, τα ΕΛΠΕ, η Pfizer, το Ίδρυμα Ωνάσης, η διανέοσης (η οποία κάνει και «ιδιωτικά» γκάλοπ), ο ΟΤΕ (Deutsche Telecom), η ΔΕΔΔΗΕ, η ΔΕΗ, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (δηλαδή το Ελληνικό δημόσιο είναι χορηγός με το 25%των κεφαλαίων που χρησιμοποιεί το ΕΛΙΑΜΕΠ). Έχει επίσης χορηγούς με έδρα τις ΗΠΑ, όπως το King Baudouin of Fund (KBFUS). Γιατί όμως όλος ο πλανήτης χρηματοδοτεί ένα ίδρυμα;
Γιατί η Ελλάδα εκτός από ότι είναι η πιο πλούσια χώρα της Ευρώπης, βρίσκεται στο πιο κομβικό γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό σημείο του πλανήτη. Το ΕΛΙΑΜΕΠ δίνει την νότα και χαράσσει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Ο προσανατολισμός του ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να συζητήσει με την Τουρκία τα εκκρεμή θέματα. Ποια είναι τα εκκρεμή θέματα; Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας, που πρέπει να ικανοποιηθούν είτε μέσω συζητήσεων, είτε μέσω του δικαστηρίου της Χάγης. Είμαστε «στημένοι» από παντού. Στις 26/1/2021 ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης, δήλωσε στον ΣΚΑΪ: «Η μη λύση έχει κόστος μεταξύ άλλων και οικονομικό, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Τουρκία. (Να λύσουμε τι;) Η συζήτηση περί θαλάσσιων ζωνών αναπόφευκτα οδηγεί σε συζήτηση περί χωρικών υδάτων. Δεν γίνεται να μιλήσεις για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ χωρίς να ξεκαθαρίσεις ποια είναι τα χωρικά ύδατα». Φτηνά σοφίσματα και κωμικά λογικά άλματα, αφού το θέμα των θαλάσσιων ζωνών έχει λυθεί με το δίκαιο της θάλασσας. Δεν υπάρχει κανένα θέμα να συζητήσουμε, εκτός αν συζητήσουμε τι θα παραχωρήσουμε στους Τούρκους. Ο καθηγητής Μαραντζίδης, μέλος του συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ γράφει για την «Φιλανδοποίηση» της Ελλάδας: «Να τσακωνόμαστε διαρκώς για βραχονησίδες και μερικά χιλιόμετρα βυθού (!!!) που κανείς δεν ξέρει ποτέ αν θα αξιοποιηθούν – δηλαδή οι βραχονησίδες και τα πλούσια κοιτάσματα του Ελληνικού βυθού είναι η περιουσία του μπαμπά του – Ακούω και διαβάζω περί κινδύνου Φιλανδοποίησης της χώρας μας. Θα Φιλανδοποιηθούμε λοιπόν, μάλιστα. Ε και;».
Δηλαδή, ο κύριος καθηγητής ζητάει να γίνουμε η πόρνη της Τουρκίας;
Στο Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ συμμετέχουν οι:
- Παύλος Αποστολίδης, πρώην διοικητής της ΚΥΠ (της ΚΥΠ που ελέγχει η CIA).
- Ο Γιώργος Δαυίδ, ο οποίος είναι ο μόνος Έλληνας σταθερό μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στην Ελλάδα. Είναι ο αντιπρόσωπος της Λέσχης στην Ελλάδα. Συμμετέχει στις συνεδριάσεις από το 1996 μέχρι σήμερα συνεχώς.
- Ο Λουκάς Τσούκαλης, πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ με συμμετοχή στην λέσχη Μπίλντεμπεργκ τα έτη 1992, 2003, 2006 και 2009.
- Θάνος Βερέμης, συμμετοχή το 1993 και 1999.
- Θεόδωρος Κουλουμπής, συμμετοχή το 1995 και το 2000.
- Αλέξης Παπαχελάς, συμμετοχή το 2002 και το 2008 (και μέλος της τριμερούς επιτροπής)
- Παναγιώτης Βουρλούμης, συμμετοχή το 2009 (μέλος της τριμερούς επιτροπής)
- Μίνως Ζομπανάκης, συμμετοχή 1991.
Όλη η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ έχει μετακομίσει στο ΕΛΙΑΜΕΠ και δίνει εντολές για την εξωτερική μας πολιτική. Ο Δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης λέει για το ΕΛΙΑΜΕΠ: «Είναι το κίνημα παραδινόμαστε» και έχει δίκιο. Αν αναλογισθούμε ότι από τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ έχει περάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Νίκη Κεραμέως, ο Βίκτωρ Παγουλάτος (μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ) και όλοι σχεδόν οι Έλληνες πρωθυπουργοί, καταλαβαίνετε την επιρροή που ασκεί το ΕΛΙΑΜΕΠ τόσο στην εξωτερική πολιτική της χώρας, όσο και στην εσωτερική διακυβέρνηση. Αφού εκπροσωπεί την νέα Παγκόσμια Τάξη, ο Ελληνικός λαός για το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι «εσωτερικός εχθρός».
Και θα τελειώσω με έναν ακόμη φανατικό οπαδό της παράδοσης της Ελλάδας στους Τούρκους. Είναι ο Κώστας Ζουράρης, Υφυπουργός Παιδείας του Σύριζα, δήλωσε στις 14/12/2016: «Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε. Τώρα ως χώρα μόνο κάποια νησιά ζητάει ο Ερντογάν και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει». Αυτά δίδασκε ο Ζουράρης στα Ελληνικά σχολεία; Δυστυχώς είμαστε μόνοι μας. Οι εχθροί – διεκδικούν κομμάτια αυτής της ιερής γης – απ’ έξω και οι Δούρειοι Ίπποι από μέσα τους βοηθάνε. Και ένας λαός μόνος του και αβοήθητος στη μέση, ένας λαός λιονταριών που τον διοικούν βολεμένα, τρομαγμένα και υποταγμένα λαγουδάκια.
Οι πολιτικοί νάνοι είναι αδύνατον να αντιμετωπίσουν αυτά που αποφασίζουν τα διάφορα κέντρα εξουσίας. Το πλαστό δίλημμα συμβιβασμός ή φέρετρα στην Αθήνα θα είναι το νέο προϊόν τρόμου που θα λανσάρουν «οι μόδιστροι» του τρόμου.